سفارش تبلیغ
صبا ویژن

88/7/19
3:22 عصر

ورزش درمانی

بدست محمد تاجیک در دسته

 

مقدمه

بسیاری از مردم به اشتباه فکر می کنند تمرین ورزشی باعث بزرگی قلب یا شش ها می شود. با این حال مقدار هوای درون شش های یک فرد بزرگسال موروثی است و خیلی قابل تغییر نیست. اندازه قلب در اثر ورزش بزرگ نمی شود بلکه اگر این اتفاق بیفتد نشانه مشکلی قبلی است. آنچه که در ورزش روی می دهد، موثرتر کردن کار شش ها، قلب، خون و عضلات است.
همه فعالیت های انسان بستگی به عضلات و حرکت آنها دارد. انرژی این کار از تجزیه قند و به طور غیر مستقیم چربی ها در بافت های ماهیچه ای است، مقدار انرژی که در آنجا تولید می شود به این بستگی دارد که چه مقدار اکسیژن از طریق جریان خون به سلول های ماهیچه می رسد.
اگر یک سری ماهیچه ها را به طور مداوم حرکت دهیم، مثل بالا بردن بازوها در هر ثانیه به روی سر، به زودی دردناک می شوند. دلیل آن این است که ما اکسیژن قابل دسترس را استفاده کرده ایم و حالا ماهیچه ها بدون اکسیژن کار می کنند. بدون اکسیژن می توان انرژی تولید کرد اما این روند باعث تولید اسید لاکتیک در ماهیچه ها شده که باعث گرفتگی دردناک آنها می شود.

تعریف

پیشگیری و درمان بیماری از طریق ورزش های مخصوص را ورزش درمانی گویند.

اساس ورزش درمانی

ورزش باعث می شود که مقدار کافی اکسیژن از خون به ماهیچه ها منتقل شود و این افراد بیش از افراد دیگر می توانند کارکنند. مقدار زیاد اکسیژن تا حدی بستگی به افزایش حمل آن در خون دارد. این ظرفیت با مبادله زیاد اکسیژن زیاد می شود که در شش ها اتفاق می افتد و خروج دی اکسیدکربن، مؤثرتر صورت می گیرد. ماهیچه ها نیز اکسیژن را بهتر از خون دریافت می کنند زیرا پرورش بدنی، تعداد میتوکندری ماهیچه ها را افزایش می دهد که بخش های میکروسکوپی سلول هستند و اکسیژن و قند را به انرژی تبدیل می کنند.
‏تاثیر نهایی این است که ماهیچه متناسب قادر به کار بیشتر است و نیازی به سخت کارکردن مثل گذشته نیست این ماهیچه می تواند بیشترکارکند و انرژی بیشتری پیش از تولید اسید لاکتیک و گرفتگی ایجاد کند.
‏قلب یک ماهیچه عمده است. یکی از تأثیرات ورزش، پرورش ماهیچه قلب همراه با ماهیچه های دیگر است.کار قلب رساندن خون به اتمام بدن است. ابتدا به شش ها که اکسیژن جذب می کنند وسپس بازگشت به قلب برای رساندن خون به اعضا، و بافت ها. هر ضربه یک ضربان قلب است یا ضربان نبض با قند خون تازه با هر تپش.
‏مثلأ مقدار خون رسیده به ساق پاها در یک دقیقه بستگی به میزان تکرار ضربان قلب و مقدار خون خارج شده با هر تپش دارد. ورزش ماهیچه قلب را قابل اراتجاع تر می کند، بنابراین در هر ضربه بهتر کار می کند و خون بیشتری به خارج می فرستد و این بدان معنی است که ضربان کمتری برای تامین مقدار مساوی خون حاوی اکسیژن برای پاها لازم است و در نهایت قلب می تواند آرام ترکارکند.
 ‏بعد از چند هفته تمرین ضربان قلب و به تبع آن میزان نبض شما کم می شود میزان نبض 65  ‏ضربه در دقیقه به حدود 60 ‏یا کمتر می رسد. در ورزشکاران حتی به 40 ضربه هم می رسد. این کار قلب که بسیار مؤثر است به این معنا است که وقتی ماهیچه های شما سخت کار می کنند، مثل سوار اتوبوس شدن یا بالا رفتن از پله ها میزان نبض شما بیشتراز قبل نشود.
روش انجام دادن ورزش درمانی
‏بسیاری در حال حاضر برای کاهش وزن و شکل بهتر پیدا کردن، تمرین و ورزش می کنند. ورزش مکرر کار قلب را افزایش می دهد و مصرف اکسیژن را بالا می برد. این شکل از ورزشAerobic   ‏است اما همه تمرین ها این طور نیستند. مردم دوست دارند وزنه سنگینی بلند کنند تا ماهیچه ها بزرگ شوند. در زمان کوتاه ‏تلاش زیاد انجام می دهند که تاثیر کمی در پرورش قلب دارد.
‏با این حال مردم هر دو را با هم توام می کنند، وزنه برای قدرت و ورزش (Aerobic ‏) برای بالا بردن تاثیر قلب. دانستن این مطلب مهم است که فرق بین این دو به خصوص برای افراد میانسال را بشناسیم. برداشتن بار سنگین باعث کار بیشتر ماهیچه ها می شود و به رگ های خونی فشار وارد می آورد،که سبب بالا رفتن فشار خون می شود. این خطری است که کسانی که تمرین وزنه برداری می کنند باید به آن توجه کنند.
‏افرادی که بعد از سال ها تصمیم به ورزش کردن می گیرند که باید به پزشک مراجعه کنند اگرچه ممکن است پزشک قبل از شروع ورزش به شما توصیه هایی بکند، باید بدانید که تنها از روی مشکلات آشکار نظر می دهد.
‏بهترین توصیه یافتن شکلی از ورزش است که دوست داشته باشید و بتوانید به راحتی آن را انجام دهید. اگر تناسب اندام ندارید ابتدا باید در زندگی روزانه خود کارهای فیزیکی را وارد کنید. اگر این کار را شروع کردید با شادابی آن را انجام دهید. در فروشگاه ها و مطب ها به جای استفاده از آسانسور یا پلکان متحرک از پله ها بالا بروید. به جای رانندگی برای رفتن به فروشگاه یا ایستگاه پیاده بروید. یک ایستگاه زودتر از مقصد از اتوبوس پیاده شوید و بقیه راه را پیاده بروید. در روزهای تعطیل به جای یک جا نشستن قدم بزنید یا باغبانی کنید.
‏وقتی آماده ورزش روزانه می شوید کار را آرام شروع کنید و به خود فشار نیاورید. فقط اگر یک ورزشکار حرفه ای ‏هستید و زندگی تان به برد بستگی دارد فشار و درد مجاز است.


ادامه در

 

ناحیه پرورش: میزان افزایش اراتجاع قلب و جذب بیشتر اکسیژن در ماهیچه ها اساس برنامه های ورزشی است. چنین برنامه هایی سعی دارند که کار بدن را به ماکزیمم جذب اکسیژن برسانند. این نسبت جذب به نسبت کار قلب و براساس آن به نبض مربوط می شود که به راحتی سنجیده می شود و بیان می کند که آیا به اندازه کافی در پرورش قلب و سایر ماهیچه ها کارکرده اید.
این میزان را با اندازه گیری نبض خود بلافاصله بعد تمام شدن ورزش بسنجید، راحت ترین کار گرفتن نبض در 15 ثانیه و ضرب در عدد 4 ‏است تا مقدار آن را در دقیقه به  دست آورید. اگر در طول دقیقه نبض خود را بگیرید گمراه کننده خواهد بود زیرا این میزان به سرعت در طول یک دقیقه پایین می آید

به یاد بیاورید که هر فعالیتی مقداری انرژی مصرف اما بیشتر آن برای ایجاد تاثیر پرورش کافی نیست ورزش هایی که از گروه های ماهیچه ای زیاد استفاده می کنند مثل بازوها و ساق پا: نظیر دویدن، دوچرخه سواری، اسکی یا قایق رانی، آنهایی هستند که تاثیر ورزشی دارند و تناسب را افزایش می دهند. معمولاً ورزش 6 تا 10 (MET) (واحد متابولیکینیاز دارد تا تاثیر پرورشی بدهد. (MET) واحدی است برای سنجش میزان متابولیکی، که در آن انرژی برای حفظ ساختار و فعالیت مصرف می شود. یک (MET) نسبت متابولیک بدن محسوب می شود اگر فرد در حال استراحت باشد، انجام کارهای روزانه این مقدار را اساس مقدار فعالیت لازم زیاد می کند. فقط فعالیت های انرژنیک هستند که مقدار را به اندازه ‏کافی جهت ارائه تاثیر پرورشی ‏بالا می برند.
‏قدم زدن با نشاط، دوچرخه سواری 5/17 ‏کیلومتر در ساعت، بدمینتون رقابتی، تنیس و اسکی روی آب فعالیت هایی هستند که 6 تا 7 کیلومتر در ساعت نیاز دارند. دویدن 8  ‏کیلومتر در ساعت، دوچرخه سواری 19 ‏کیلومتر در ساعت، سوار کاری، شنا، اسکی در سرازیری، هاکی روی یخ، کوهنوردی، پارو زدن، فوتبال و رقص اسیکو به 7 تا 8 ‏کیلومتر در ساعت نیاز دارد. فعالیت هایی که نیاز به 10-8 ‏متر دارند عباراتند از دویدن 9  ‏کیلومتر در ساعت، دوچرخه سواری 21 ‏کیلومتر در ساعت، اسکواش، بسکتبال، قایق سواری و تنیس رقابتی.